Pip zou met broertjes Rocky en Levie naar het dodingsstation gebracht worden. Gelukkig heeft Monique goede contacten met de directeur en die wist dat het hun zekere dood zou gaan worden, dus hij belde Monique of zij plaats had. Monique is de 3 gaan halen en er bleek nog een 2e nestje te zijn, maar die waren pas paar dagen oud. De mama’s van beide nestjes zijn tijdens de sterilisatie week gesteriliseerd en krijgen dus nooit geen pups meer gelukkig.

Pip was vanaf dag 1 op de Casa een vrolijke pup, Pip liet het goede leven op de Casa wel gevallen en kroelde met Monique alsof ze nooit anders gewend was. Pip was en is de kleinste van het hele stel maar zeker niet de minste.
Ze speelt er wat af op een dag en bekijkt met argusogen de boot met water, want wat vindt iedereen daar nu toch aan? Je pootjes nat maken? Nee, Pip graaft liever en als er 2 pups vechten om een touw, loopt Pip er uiteindelijk mee weg. Pip speelt met reutjes en teefje dat maakt haar niets uit, zolang ze maar niet te wild doen.

Pip zoekt een baasje dat haar alles wil leren wat ze moet weten om huishond te worden. Een zacht mandje en veel wandeluurtjes. Spelen natuurlijk en het liefst heel veel om daarna lekker tegen haar baasje aan te kruipen om over al haar nieuwe avonturen te dromen. Pip kan niet wachten tot haar koffertje is gepakt en ze mee mag in de blauwe vogel.

Pip plaatsen we niet in gezinnen met kinderen onder de 12 jaar