Misverstand overvolle asiels in nederland
Een asielbeheerster verteld… Haar ervaring gezien vanaf de werkvloer,
misverstand overvolle asielen in NL.
Voor een ieder die twijfelt…..
Dit is het verhaal van een Nederlandse vrouw, werkzaam als Asielbeheerder.
Zij kent als geen ander de knelpunten en misverstanden mbt de hondenpopulatie in NL.
Laat ik het maar gelijk zeggen zoals het is; De meeste asielen in Nederland zitten niet vol met honden.
Daar staat u misschien van te kijken als u dit leest want u heeft waarschijnlijk net als de meeste Nederlanders gehoord dat de asielen wel vol zitten. Vol met katten vaak wel ja, maar met honden absoluut niet.
Als asielbeheerder kan ik u zeggen dat u iets gehoord heeft wat absoluut niet klopt.
Er is juist een te kort aan honden in de meeste asielen. Een te kort aan leuke sociale hondjes wel te verstaan.
De honden die wij in de asielen binnen krijgen zijn namelijk bijna allemaal honden met een zeer uitgebreide gebruiksaanwijzing.
De honden die wij in de asielen binnen krijgen zijn honden die veelal verprutst zijn door hun baasjes.
Baasjes die geen idee hebben wat het inhoudt om een hond te hebben en te verzorgen.
Baasjes die roepen veel verstand te hebben van honden en hun gedrag maar dat dus absoluut niet hebben.
Als ze de ene hond verkloot hebben dan nemen ze gewoon de volgende om ook die weg te doen.
De meeste honden in onze asielen kunnen meestal niet met andere honden, vertonen agressie naar vreemde, hebben angst, zijn onbetrouwbaar met kinderen of kunnen absoluut niet met katten en andere dieren.
Dat zijn over het algemeen de honden in de asielen in ons land. Deze honden moeten vaak heel lang wachten op een baas, als er al een baas voor ze komt.
Dat wachten kan jaren duren. Jaren in een kennel en als de hond mazzel heeft een aantal uur per dag op een speelveld. Ik kan u zeggen dat dat de meeste honden geen goed doet !
Als er wel leuke sociale honden binnen komen in de asielen dan zijn deze vaak binnen zeer korte tijd alweer geplaatst omdat mensen er voor in de rij staan.
Er is veel te doen over broodfokkers. De broodfokkers in ons land verdienen vele euro’s met het plaatsen van pups.
Pups die onder erbarmelijke omstandigheden worden gehouden. De vaders en moeders van deze pups zitten in schuren opgehokt in hun eigen ontlasting. Het enige wat deze honden mogen is zorgen voor pups.
Ze krijgen geen medische zorg, zien geen daglicht en krijgen geen liefde.
Veel van deze broodfokkers kopen hun pups in Oost Europa omdat daar helemaal geen controle is op dit soort zaken.
De foto’s van dat soort schuren zal ik u besparen want ze zijn vreselijk.
De pups komen met grote vrachtwagens naar Nederland.
De Nederlandse handelaar heeft er een klein bedrag voor betaald en verkoopt ze dan voor bedragen die er niet om liegen.
Hoe komt het toch dat deze vreselijke broodfokkers de pups niet aangesleept krijgen ?
Dat komt omdat er veel vraag is naar honden.
Naar lieve sociale honden. Honden die het goed kunnen vinden met andere honden, met de kat en met de kinderen.
Omdat er bijna niet van dit soort honden te vinden zijn in de asielen schaffen mensen een pup aan.
Die pup haalt men dan bij de broodfokker. Vaak zijn de pups uit de broodfok niet goed gesocialiseerd en of hebben een lichamelijke ziekte of afwijking.
Als je gaat kijken op internet kom je vele duizenden vreselijke verhalen tegen van mensen die pups hebben gekocht bij deze broodfokkers / handelaren.
Er zijn twee groepen mensen die bij een broodfokker een hondje gaan kopen. Als eerste de mensen die geen flauw benul hebben wat ze in stand houden. Deze groep is vaak zeer verontwaardigd als blijkt dat er iets aan hun gekochte pup mankeert.
Als tweede de mensen die wel weten wat een broodfokker is maar denken “dat overkomt mij toch niet”.
Het gekke is dat deze mensen ook zeer verontwaardigd reageren als blijkt dat er iets mankeert aan de gekochte pup.
Regelmatig worden er honden aangeboden aan de asielen die niet sociaal zijn, gedragsproblemen hebben die uit deze vreselijke puppy handel komen.
Naast de asielhonden en de honden die via broodfokkers komen zijn er nog de rashonden.
De rashonden zijn duur en er is de laatste jaren zo vreselijk veel mee gefokt dat 40% van de hondenrassen een erfelijke afwijking heeft. Ierse Setters worden amper 4 jaar ivm epilepsie. Franse Buldoggen die niet kunnen ademen, Herders die nog amper kunnen lopen na een paar jaar of honden die in elkaar storten omdat het hart niet meer werkt zoals bij de Berner Sennen hond.
De rashonden die nog wel goed gefokt worden zijn veelal duur om te kopen en is maar voor weinig mensen weggelegd..
Dan zijn er nog de buitenlandse honden. De buitenlandertjes waar iedereen over roept “dat die maar in het land moeten blijven waar ze geboren zijn omdat de Nederlandse asielen vol zitten”. Dat zijn dezelfde mensen als in het begin van mijn verhaal. De mensen die geen idee hebben. Die maar wat roepen en niet verder kijken of luisteren dan hun neus lang is.
Deze buitenlandertjes worden geboren in een land, Spanje, Turkije, Roemenië, Bosnië, Griekenland enz, waar ze vaak een slecht kort leven tegemoet gaan en met veel geweld te maken krijgen. Als ze het al overleven als pup, geboren op straat.
Deze buitenlandertjes kunnen er niets aan doen dat ze geboren worden.
Er is niemand die geld aan deze honden verdient zoals een broodfokker die bewust fokt of laat fokken.
Gelukkig zijn er stichtingen die zich in allerlei landen inzetten om deze zwerfhonden te helpen en in het land waar deze ellende heerst voorlichting te geven en castratie projecten te doen.
Tussen deze zwerfhonden zitten vaak fantastisch gave leuke lieve honden die in het land van herkomst absoluut geen kans hebben. Deze honden, mits goed geselecteerd, zijn perfect als leuke gezellige huishond. Deze honden zijn meestal heel goed met andere honden omdat ze op straat wel op moeten kunnen schieten met andere honden. Hun hondentaal is zeer goed. De Nederlandse honden zijn door hun baasjes zo verprutst dat de hondentaal er vaak amper is. Veel honden hebben geen idee hoe ze met andere honden moeten communiceren met alle gevolgen van dien. Daarnaast zijn de meeste buitenlandse honden zijn zeer dankbaar en erg lief ondanks alle ellende die ze meegemaakt hebben.
Deze leuke gave buitenlandertjes verdienen in mijn ogen een kans op ook een fijn leven. Mij lijkt het dan ook helemaal niet gek om ipv naar de broodfokker te gaan een buitenlandertje te adopteren. Deze buitenlanders kunnen prima via de asielen in Nederland herplaatst worden. De asielen waar voornamelijk honden zitten die zeer slecht plaatsbaar zijn ivm gedragsproblemen en waar lege kennels zijn ! Op die manier red je écht een hond. Op die manier houd je het broodfokken onder vreselijke omstandigheden tenminste niet in stand. De broodfokkers raken hun pups niet kwijt en zullen minder moeten gaan fokken.
Dat mensen geen pups meer kopen bij de broodfokkers is de enige manier om dit vreselijke geld verdienen en deze dierenmishandeling tegen te gaan.
Het adopteren van een buitenlandse hond heeft dus niet 1 maar meerdere doelen. Je gaat de broodfok tegen want je koopt er geen pup. Je helpt een hond die anders een kort leven krijgt met veel ellende en geweld. Je ondersteunt het asiel waar je de hond adopteert en die kunnen dan voor hun langzitters blijven zorgen in de hoop dat daar ook ooit echt een goede baas voor komt !!